«محمود پاکنیت» تقریبا برای همه مخاطبان تلویزیون چهرهای شناخته شده است.با نقش حسام بیک در سریال تلویزیونی روزی روزگاری به شهرت رسید. سریال روزی روزگاری دیگر تکرار نشد و سازنده آن؛ امرالله احمدجو نتوانست در سریال های تفنگ سرپر و پشت کوه های بلند موفقیت خود را تکرار کند. اما محمود پاک نیت بعد از حسام بیک، نقش های ماندگار زیادی را بازی کرد که از میان آنها می توان به نقش او در سریال های پدرسالار، پس از باران، شب دهم، روشن تر از خاموشی، یوسف پیامبر، پرده نشین و فیلم های سرزمین خورشید، ایستگاه متروک، سفر به هیدالو و... اشاره کرد.به مناسبت پخش سریال به یاد ماندنی «پدر سالار» به سراغ این هنرمند رفتهایم و با وی به گفتو گو پرداختیم که در ادامه میخوانید:
آقای پاک نیت، شما بازیگر نقش "جلال" در سریال «پدرسالار» هستید. چطور برای این نقش انتخاب شدید؟
زمانی که هنوز در اداره تئاتر شیراز مشغول بکار بودم یک روز مرحوم اکبر خواجویی با من تماس گرفت و خواست که متنی را برایم بفرستد. زمانی که من فیلمنامه را مطالعه کردم خیلی از کار خوشم آمد، اما چون خواجویی نقش جمال را که بعدها خسرو شجاعزاده آن را بازی کرد برایم در نظر گرفته بود پیشنهاد دادم که نقش "جلال" را به من بدهد و من به این شرط حاضرم در این کار حضور داشته باشم. بعد از چند روز دوباره با من تماس گرفت و از من خواست که برای تست گریم "جلال" به تهران بروم و این شد که نقش جلال به من رسید.
سریال «پدرسالار» بیش از 20 سال است که ساخته شده است و بارها این سریال پخش شده. هنوز که هنوز است این سریال طرفدار دارد و مخاطبان پیگیر این سریال هستند. به نظر شما دلیل این امر چیست؟
برای اینکه فیلمنامه خوب و قوی است، آدمهای پدر سالار باورپذیرند و ما بخوبی میتوانیم با آنها همزاد پنداری کنیم. ما آذرها، جلالها، زهرهها و... همه را در دور و اطرافمان داریم و برایمان آشنا هستند. به نظر من این اتفاق از فیلمها و سریالهای امروزی دور شده است و فیلمها و سریالهای شبیه زندگی مردم نیستند. «پدرسالار» آینه جامعه بود و همین است که انقدر طرفدار دارد.
شما سریالهای به یادماندنی بسیاری که بیشترشان سریالهای تاریخی در کارنامه خود دارید از جمله «یوسف پیامبر»، «خانه ای در تاریکی»، «پس از باران» و .... چطور به این سریالها و نقشها رسیدید؟
بله. كارهای تاريخی را خيلی دوست دارم؛ چون با هر شخصيت تاريخی كه جلوی دوربين می رود، می توان الگويی به نسل جوان نشان داد. از آنجا كه تاريخ روی كاغذ آورده شده و آمار كتابخوانها در كشور ما كم است، كارهای تاريخی می تواند در بالا بردن اطلاعات عمومی مردم در اين زمينه موثر و الگويی مناسب برای جوانها باشد.
من اول فیلمنامه را میخوانم و بعد نقش را میپذیرم و رویش کار میکنم. البته یکی دو کار را هم بدون مطالعه و فقط بخاطر اعتماد به دوستی پذیرفتم که بعداً پشیمان شدم. ولی در کل ترجیح میدهم انتخاب کننده باشم. اگر از این کارهایی باشد که فقط میخواهند آنتن پر کنند اصلاً کار نمیکنم.
(مصاحبه کننده: هانیه خاوری)